Υγεία

Το εκτροφείο μας δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό τον τομέα προσπαθώντας να παράγει σκύλους που θα είναι απαλλαγμένοι από όλες τις τυπικές παθολογίες της φυλής. Είναι σημαντικό να πούμε ότι η επιλογή σκύλου συμπεριλαμβάνει το να δίνουμε σημασία στη μορφολογία, τον χαρακτήρα καθώς και τη συμπεριφορά. Όπως αναφέρεται και στο πρότυπο της φυλής, τα Lagotto είναι αρκετά σκληροτράχηλοι σκύλοι, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και χαίρουν άκρας υγείας. Αλλά δεν είναι άτρωτα.

Νοσήματα

• Δυσπλασία του ισχίου (ΔΙ)
• Δυσπλασία του αγκώνα
• Νεανική επιληψία
• «Furnishing» (ανομοιόμορφο τρίχωμα)
• Νόσος συσσώρευσης υλικού σε λυσοσώματα
• Αλωπεκία των Lagotto

Ειδική ανάλυση

Δυσπλασία του ισχίου (ΔΙ)

Η δυσπλασία του ισχίου αποτελείται από μια δυσπλασία της άρθρωσης του ισχίου, η οποία αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του σκύλου. Το ισχίο είναι μια άρθρωση που σχηματίζεται από το άνω μηριαίο οστό και από το οστό της κοτύλης. Σχηματικά, η άρθρωση αυτή, μπορεί να συγκριθεί με μια σφαίρα που περιστρέφεται μέσα σε μία κούπα.

Σε ένα κουτάβι που πάσχει από δυσπλασία, η έλλειψη συμβατότητας μεταξύ του άνω μηριαίου και της κοτυλιαίας κοιλότητας και την αστάθεια του το πάνω μέρος της άρθρωσης προκαλεί, εξαιτίας της κίνησης του σκύλου, μια σταδιακή φθορά του κενού της άρθρωσης η οποία ακολουθείται από εκφύλιση του χόνδρου. Με το πέρασμα του χρόνου αναπτύσσεται μια σταδιακή, επώδυνη και μερικές φορές εκφυλιστική χρόνια αρθροπάθεια.

Στην πραγματικότητα, αν μια σφαίρα κινείται μέσα σε μια τέλεια προσαρμοσμένη κοιλότητα που τα ισοδύναμα κέντρα τους είναι ομόκεντρα, η δομή θα έχει πάντα μια εξαιρετική σταθερότητα. Αν η σφαίρα και η κοιλότητα δεν είναι απόλυτα ομόκεντρες, προκαλείται μια ασυμφωνία που καθιστά τη δομή ασταθή.

Ποια είναι τα αίτια που την προκαλούν;

Η δυσπλασία του ισχίου είναι μια παθολογία που προκαλείται από διάφορους παράγοντες όπως γενετικοί, περιβαλλοντικοί και διατροφικοί που γίνονται εμφανείς κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης και στη συνέχεια καθορίζουν τη σοβαρότητα της δυσπλασίας. Είναι απαραίτητο να υπογραμμίσουμε τη σημασία των κληρονομικών παραγόντων, επειδή οι δομικές μεταβολές της δυσπλασίας του ισχίου που αποτελούν τη βάση της παθολογικής διεργασίας, οφείλονται καταρχάς σε ελάττωμα γενετικής προέλευσης.

Γενετικοί παράγοντες:

Η μορφή της κληρονομικής μετάδοσης καθορίζεται από διάφορα γονίδια και έτσι χαρακτηρίζεται ως πολυγονιδιακή κληρονομικότητα. Η νόσος μπορεί να μεταδοθεί από γονέα σε απόγονο ακόμη και αν ο γονέας δεν έχει ο ίδιος δυσπλασία αλλά είναι φορέας των γονιδίων της νόσου. Η δυσπλασία, στην πραγματικότητα, δεν αναπτύσσεται σε όλα τα γενετικά μολυσμένους απόγονους, αλλά μόνο σε ένα μέρος τους. Για να θεωρηθεί η γενετική κληρονομιά ενός σκύλου απαλλαγμένη από δυσπλασία, δεν φτάνει να είναι μόνο ο ίδιος απαλλαγμένος, αλλά πρέπει και όλα τα αδέλφια, παππούδες, θείοι και θείες του να είναι απαλλαγμένοι από δυσπλασία. Ως εκ τούτου, για να γνωρίζουμε εάν ένας σκύλος που δεν παρουσιάζει δυσπλασία μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς να μεταδώσει τη νόσο αυτή στους απογόνους του, απαιτείται να γνωρίζουμε την τράπεζα γονιδίων, αξιολογώντας έτσι όλους τους συγγενείς του.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες:

Στην εκδήλωση της έκτασης της παθολογίας εμπλέκονται και σημαντικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες: διατροφή, είδος και ποσότητα σωματικής άσκησης, πιθανά τραύματα και πιθανά συνυπάρχοντα νοσήματα. Αυτοί οι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι σε θέση να επηρεάσουν το επίπεδο της έκβασης της ασθένειας, αλλά όχι την παρουσία ή απουσία αυτών των δυσμορφιών που υπάρχουν πίσω από την δυσπλασία.

Δυσπλασία του αγκώνα (ΔΑ)

Η δυσπλασία αγκώνα είναι μια αλλοίωση του σχηματισμό της άρθρωσης του αγκώνα του σκύλου. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε χωλότητα και αρθρίτιδα. Η παθολογία έχει μια κυρίως πολυγονιδιακή κληρονομική συνιστώσα, αλλά διευκολύνεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ορισμένες φυλές σκύλων έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση από άλλους να αναπτύξουν τη νόσο. Όσον αφορά τα Lagotto Romagnolo, ακόμη και σε περιπτώσεις στις οποίες η δυσπλασία του ισχίου ήταν σε ένα σοβαρό επίπεδο, η δυσπλασία αγκώνα ήταν γενικά σχεδόν ανύπαρκτη (ΔΑ. 0).

Νεανική επιληψία

Η καλοήθης εστιακή νεανική επιληψία (BFJE) είναι μια νευρολογικά κληρονομική ασθένεια των Lagotto Romagnolo που εκδηλώνεται σε άρρωστα κουτάβια μεταξύ 5ης και 9ης εβδομάδας και υποχωρεί ξαφνικά μεταξύ 8ης και 13ης εβδομάδας. Τα σκυλιά που επηρεάζονται δείχνουν νευρολογικά συμπτώματα με γενικευμένη αταξία και υπερμετρία. Μέχρι να γίνουν εργαστηριακές εξετάσεις (ηλεκτρομυογράφημα ΗΜΓ, μαγνητική τομογραφία) δεν παρατηρούνται ανωμαλίες. Το γονίδιο που προκαλεί την ασθένεια ανακαλύφθηκε πρόσφατα. Μέσα από ένα γονιδιακό έλεγχο μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον σκύλο JE (ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ) από τους φορείς (JE ΦΟΡΕΑΣ) και από τους πάσχοντες (ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ).

Κανονικός

είναι ο σκύλος με 2 κανονικά ζευγάρια γονιδίων και χωρίς κανένα σύμπτωμα.

Φορέας

είναι ο σκύλος με 1 φυσιολογικό γονίδιο και 1 μεταλλαγμένο γονίδιο αλλά που δεν εκδηλώνεται η νόσος.

Πάσχοντας

είναι ο σκύλος με 2 μεταλλαγμένα γονίδια και τα συμπτώματα της νόσου.

Συνιστάται να εκτελείται αυτός ο έλεγχος μέσω μιας απλής αιμοληψίας σε εδετικό οξύ, (EDTA) πριν από τον προγραμματισμό ζευγαρώματος προκειμένου να αποφευχθεί η γέννηση πασχόντων σκύλων.

	ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ	ΦΟΡΕΑΣ	ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ
ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ	ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ	50% ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ + 50% ΦΟΡΕΑΣ	ΦΟΡΕΑΣ
ΦΟΡΕΑΣ	50% ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ + 50% ΦΟΡΕΑΣ	25% ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ + 50% ΦΟΡΕΑΣ + 25% ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ	50% ΦΟΡΕΑΣ + 50% ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ
ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ	ΦΟΡΕΑΣ	50% ΦΟΡΕΑΣ + 50% ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ	ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ

«Furnishing» (ανομοιόμορφο τρίχωμα)

Αυτή η παθολογία δεν ερμηνεύεται ως πραγματική ασθένεια, καθότι ο σκύλος δεν αισθάνεται πόνο. Στην πραγματικότητα οι σκύλοι που παρουσιάζουν «Furnishing» έχουν διαφορετικό τρίχωμα από το κανονικό, επειδή έχουν κοντό-τριχα πέλματα και ρύγχος σε σύγκριση με το υπόλοιπο του σώματος που δεν παρουσιάζει τη συνήθη μπούκλα. Όπως και στο JE, σε αυτή την περίπτωση, το γονίδιο που προκαλεί αυτή την παθολογία έχει ανακαλυφθεί και λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο: κανονικός (F/F ή AA/TT), φορέας (F/f ή AA/tt) και πάσχοντας όπου στην τρίτη περίπτωση επειδή το αποτέλεσμα φαίνεται οπτικά, δεν χρειάζεται να γίνει γενετικός έλεγχος.

Νόσος συσσώρευσης υλικού σε λυσοσώματα

Μια νέα νευροεκφυλιστική ασθένεια έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα στα Lagotto Romagnolo. Το γενετικό υπόβαθρο της νόσου έχει μελετηθεί μέσω συνεργασίας μεταξύ του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι και του Πανεπιστημίου Bem της Ελβετίας. Από τη μελέτη εντοπίστηκε μία παθογόνος μετάλλαξη. Σε σύνολο, 1300 Lagotto Romagnolo έχουν εξεταστεί (χρησιμοποιώντας δείγματα που είχαν δοθεί για άλλους σκοπούς) ως μέρος της έρευνας. Το 11% των σκύλων ήταν φορείς της υπολειπόμενης μετάλλαξης, ενώ μόνο το 1% ήταν πάσχοντες. Η Νόσος συσσώρευσης υλικού σε Λυσοσώματα των Lagotto Romagnolo χαρακτηρίζεται από έλλειψη συντονισμού σε ακούσιες κινήσεις, σαν το σκυλί να

Η Νόσος συσσώρευσης υλικού σε Λυσοσώματα των Lagotto Romagnolo χαρακτηρίζεται από έλλειψη συντονισμού σε ακούσιες κινήσεις, σαν το σκυλί να λικνίζεται. Επιπλέον, μερικοί από τους άρρωστους σκύλους παρουσίασαν νυσταγμό (ακούσιες κινήσεις των ματιών) και αλλαγή συμπεριφοράς, όπως επιθετικότητα. Η έναρξη των συμπτωμάτων σε κάθε σκύλο ποικίλλει από ηλικίες 4 μηνών έως και 4 ετών. Η εκφύλιση είναι προοδευτική και μπορεί να κριθεί απαραίτητο να μείνουν σε καταστολή οι άρρωστοι σκύλοι. Παθολογικά, το υλικό που δεν αποθηκεύεται λόγω της ασθένειας, συγκεντρώνεται στους νευρώνες και σε άλλα εγκεφαλικά κύτταρα, προκαλώντας τη δυσλειτουργία και το θάνατο τους.

Τα αποτελέσματα της γενετικής μελέτης φανερώνουν ότι η αποθήκευση των Lagotto κληρονομείται μέσω ενός υπολειπόμενου αυτοσωμικού γονιδίου. Στις υπολειπόμενες διαταραχές, οι άρρωστος σκύλος πρέπει να κληρονομήσει δύο αντίγραφα της μετάλλαξης του παθολογικού γονιδίου για να θεωρηθεί ΠΑΣΧΟΝ. Το Lagotto που δείχνει ΚΑΝΟΝΙΚΟ έχει κληρονομήσει δύο κανονικά αντίγραφα του παθογονικού γονιδίου. Δεν μεταδίδουν τη μετάλλαξη στους απογόνους τους. Αν ένα σκυλί ΦΟΡΕΑΣ χρησιμοποιείται για αναπαραγωγή πρέπει να ζευγαρώσει με ένα σκυλί που έχει ελεγχτεί ως ΚΑΝΟΝΙΚΟ. Στο ζευγάρωμα ΦΟΡΕΑ με ΦΟΡΕΑ, οι απόγονοι μπορεί να ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ (25%), ΦΟΡΕΙΣ (50%), ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ (25%), ενώ σε ζευγάρωμα ΦΟΡΕΑ με ΚΑΝΟΝΙΚΟ, οι απόγονοι μπορεί να είναι ΦΟΡΕΙΣ (50%) και ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ (50%). Οι ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ σκύλοι έχουν κληρονομήσει τη μετάλλαξη κι από τους δύο γονείς, και έτσι έχουν δύο αντίγραφα της μετάλλαξης. Συνεπώς, ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου είναι πολύ υψηλός.

Εκτός από τη διαταραχή της αποθήκευσης, μια προοδευτική εγκεφαλική ατροφία έχει παρατηρηθεί. Τα κλινικά συμπτώματα και η έναρξή τους είναι παρόμοια για τις δύο παθολογικές καταστάσεις, έτσι δεν είναι δυνατόν να γίνει διάγνωση μόνο βάσει των συμπτωμάτων. Το γενετικό αίτιο της προοδευτικής εγκεφαλικής ατροφίας δεν έχει βρεθεί ακόμα, αλλά υπάρχει μια εν εξελίξει έρευνα που στοχεύει στην ανακάλυψή του.

Αλωπεκία των Lagotto

Η εποχιακή αλωπεκία είναι μια ασθένεια η οποία προσβάλλει κυρίως τα θηλυκά αυτής της ράτσας. Είναι μια ορμονική παθολογία που προκαλείται από μια διένεξη μεταξύ των θηλυκών ορμονών. Η μείωση της διάρκειας της μέρας ενεργοποιεί την ασθένεια, από φθινόπωρο σε χειμώνα όπου η διάρκεια του ηλίου μειώνεταιι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα θηλυκά χάνουν το τρίχωμά τους στη ζώνη των ισχίων. Το τρίχωμα θα μεγαλώσει και πάλι την άνοιξη. Δεν δημιουργείται πρακτικό πρόβλημα παρά μόνον αισθητικό.

Δόντια

Άλλος ένας εξαιρετικά σημαντικός τομέας για τους τετράποδους φίλους μας.

Το πρότυπο φυλής δέχεται 3 τύπους σύγκλισης οδοντοστοιχίας:

• Τανάλια
• Ψαλίδι
• Ανεστραμμένο ψαλίδι

Υπάρχουν δύο τύποι ανωμαλίας στην οδοντοστοιχία που θεωρούνται σοβαρές ελλείψεις και που μπορούνε να αποτελέσουν αιτία αποκλεισμού σε διαγωνισμό.

• Προγναθισμός
• Βραχυγναθισμός