Βασικά χαρακτηριστικά

Χώρα καταγωγής

Ιταλία

Χρησιμότητα

Σκύλος εξειδικευμένος στην ανίχνευση τρούφας σε οποιοδήποτε τύπο εδάφους

Ταξινομία F.C.I.

Τάξη 8η- κυνηγητικά σκυλιά, ανιχνευτές και σκύλοι νερού.

Είδος 3- σκύλοι νερού.

Ν.325/

Ιστορικά στοιχεία

Παλιά κυνηγητική ράτσα σκύλων νερού παρούσα από τον 16ο αιώνα στις κοιλάδες του Comacchio και στις λιμνοθάλασσες της περιοχής της Ραβέννα, η οποία διαδόθηκε στη συνέχεια, ξεκινώντας από τα τέλη του 19ου αιώνα , στους λόφους και τις πεδιάδες της περιοχής της Romagna με βασική του δράση την ανίχνευσης τρούφας.

Γενικά χαρακτηριστικά

Ένα Lagotto είναι ένας σκύλος μικρού - μεσαίου όγκου, με άγρια όψη, δυνατός και με σωστές αναλογίες, με πυκνό και σγουρό τρίχωμα, με μάλλινη υφή.
Η γενική του σωματική διάπλαση είναι ελαφρώς μεσομορφική. Ο κορμός του είναι τετραγωνισμένος, αρμονικός ως προς το σχήμα του και σε δυσαρμονία από το πλάι.

Σημαντικές αναλογίες

Το μήκος του κεφαλιού του αγγίζει τα 4/10 του ύψους του ως το σημείο της ωμοπλάτης. Το μήκος της μουσούδας του είναι μικρότερο από τα 2/10 του μήκους του κρανίου του (δηλαδή η μουσούδα του αντιστοιχεί στο 44% περίπου του συνολικού μήκους του κεφαλιού του). Το ύψος των πλευρών του είναι αρκετά μικρότερο από το 50% του ύψους του ως το σημείο της ωμοπλάτης και δύναται να πλησιάσει το 44% του ύψους αυτού.

Συμπεριφορά και χαρακτήρας

Η βασική λειτουργία ενός Lagotto είναι αυτή του να ανιχνεύει την τρούφα, λειτουργία την οποία εκτελεί με πάθος και αποτελεσματικότητα, εκμεταλλευόμενος τόσο την έμφυτή του κλίση στην ανίχνευση όσο και την άριστή του όσφρηση.

Έχοντας εξαλείψει το κυνηγητικό του ένστικτο, την ώρα του καθήκοντος δεν αποσπάται προσοχής και μπορεί να θεωρηθεί ο μοναδικός πραγματικός σπεσιαλίστας στον εντοπισμό της τρούφας.

Εγκρατής, οξυδερκής, τρυφερός, προσκολλημένος στο αφεντικό του και εύκολα εκπαιδεύσιμος, ένα Lagotto είναι επίσης άριστος ειδοποιητής και συνοδός.

Κεφάλι

Σχετικά συμπαγές, τραπεζοειδούς σχήματος κοιτάζοντάς το από πάνω. Έχει τους άνω επιμήκεις άξονες του κρανίου και της μουσούδας ελαφρώς αποκλίνοντες μεταξύ τους. Το μήκος του κεφαλιού φτάνει τα 4/10 του ύψους του έως το σημείο της ωμοπλάτης. Ο κεφαλικός του δείκτης κυμαίνεται από 50 έως 54. Το δέρμα του είναι κολλημένο στους υποκείμενους ιστούς, είναι λείο και τεντωμένο.

Η περιοχή του κρανίου

Το κρανίο του είναι φαρδύ στα ζυγωματικά. Το μήκος του αντιστοιχεί στο 56% του συνολικού μήκους του κεφαλιού του και το φάρδος του (διάμετρος μεταξύ των 2 ζυγωματικών) είναι ίσο με το μήκος. Κοιτάζοντάς το από μπροστά φαίνεται τοξοειδές. Από το πλάι σχηματίζει ένα πολύ ανοιχτό τόξο το οποίο μετριάζεται στην ινιακή περιοχή. Καλά αναπτυγμένες μετωπικές κοιλότητες και στις τρεις τους διαστάσεις, εμφανή υπερόφρυα τόξα, ρινομετωπική διήθηση (stop) όχι υπερβολικά τονισμένη αλλά εμφανής, ορατή μεσομετωπική αύλακα, μικρή ινιακή ακρολοφία και σχετικά βαθουλωμένη, κολπώματα άνω κόκκυγα (πηγές κρανίου) ελαφρώς αποτυπωμένες.

Περιοχή της μουσούδας

Άκρη της μουσούδας

Ογκώδης με πολύ φαρδιά ρουθούνια, ανοιχτά και κινούμενα. Ενδιάμεση αυλάκωση πολύ έντονη. Από το πλάι βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τον ρινικό σωλήνα και προεξέχει ανεπαίσθητα στην επάνω πλευρά του χείλους.

Οδοντοστοιχία

Καλά αναπτυγμένη. Η διάταξη της κάτω γνάθου είναι αρκετά ευθυγραμμισμένη και το κάτω γναθικό σώμα είναι δυνατό και σχετικά φαρδύ. Τα δόντια είναι λευκά, πλήρη ως προς το βαθμό ανάπτυξης και τον αριθμό τους με τους κοπτήρες τοποθετημένους σε σχήμα ψαλιδιού ή τανάλιας ή ανάποδου ψαλιδιού (περίπτωση αντιστροφής των κάτω κοπτήρων).

Μάγουλα

Επίπεδοι μασητήρες μύες.

Μάτια

Μεγάλα, στρόγγυλα και ελαφρώς προς τα έξω. Το χρώμα της ίριδας ποικίλλει μεταξύ αυτού της ώχρας, του ανοιχτού φουντουκί και του σκούρου καφετί ανάλογα με τον χρωματισμό του εξωτερικού μανδύα του τριχώματός του. Βρίσκονται σε θέση ύπο- μετωπική, έχουν βλέφαρα με χρωματισμένο περίγραμμα στις διάφορες αποχρώσεις του καφέ. Εξαιρετικά αναπτυγμένα ματόκλαδα. Έξυπνο και ζωηρό βλέμμα και έκφραση προσήλωσης.

Αυτιά

Σχετικά μεγάλα σε σχέση με τον όγκο του κεφαλιού με κορυφές ελαφρώς στρογγυλεμένες. Τριγωνικού σχήματος με το κάτω μέρος τους σχετικά φαρδύ. Βρίσκονται τοποθετημένα ελάχιστα πιο πάνω από το τόξο των ζυγωματικών. Κρέμονται όταν βρίσκεται σε θέση ξεκούρασης και είναι ελαφρώς ανασηκωμένα όταν βρίσκεται σε θέση προσοχής. Αν απλωθούν αγγίζουν τον ρινικό σωλήνα στο 1/4 του ύψους του. Το τρίχωμα των αυτιών βρίσκεται πάντα σε κίνηση. Δεν υπάρχουν αυτιά με κοντό τρίχωμα. Το εσωτερικό του ωτιαίου πτερυγίου καλύπτεται από τρίχες.

Λαιμός

Ελαφρώς τοξοειδής στο επάνω μέρος. Χωρίς καθόλου ζάρες. Λίγο πιο κοντός από το κεφάλι (8,5/10 του συνολικού μήκους του κεφαλιού), έχει περίμετρο που φτάνει στα αρσενικά, το διπλάσιο του μήκους του. Δυνατός, μυώδης και λυγερός, με ευδιάκριτο τον διαχωρισμό του από τον αυχένα.

Κορμός

Δυνατός, μετρίων διαστάσεων (το μήκος του είναι ίσο με το ύψος του έως το σημείο της ωμοπλάτης).

Πάνω ευθεία γραμμή (ράχη).

Ευθύγραμμη από την ωμοπλάτη έως το καπούλι.

Ωμοπλάτη

Υπερβαίνει το επίπεδο που βρίσκεται το καπούλι και παρόλο που είναι στενή είναι αρκετά ανυψωμένη και επιμήκης προς τα πίσω.

Ράχη

Ευθύγραμμη, πολύ μυώδης. Το μήκος της αντιστοιχεί στο 33% περίπου του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης.

Οσφύς

Κοντός, συμπαγής, ελαφρώς κυρτός από το πλάι, καλά συνδεδεμένος με την ράχη και το καπούλι. Το μήκος του αντιστοιχεί στο 1/6 του ύψους του έως το σημείο της ωμοπλάτης, ενώ το φάρδος του είναι ίσο και κάποιες φορές ξεπερνά ελαφρώς το μήκος του.

Καπούλι

Το μήκος του φτάνει (περίπου το 32% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης) και το φάρδος του (κατά μέσο όρο το 24% του ύψους του έως το σημείο της ωμοπλάτης). Μυώδες και ελαφρώς κεκλιμένο (η κλίση του ισχίου κυμαίνεται μεταξύ των 15°-25°).

Ανάλογα με την κλίση του ισχίου, το καπούλι χαρακτηρίζεται:
- οριζόντιο από 15°-25°
- κεκλιμένο από 25°-30°
- λοξό πάνω από 30°

Πλευρά

Καλά αναπτυγμένα. Πτωτικά προς τον αγκώνα. Η περίμετρός τους ξεπερνά κατά 1/5 το ύψος του έως το σημείο της ωμοπλάτης, η διάμετρος τους, η οποία είναι μεγαλύτερη στη μέση του θωρακικού ύψους αγγίζει το 31% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης, το βάθος τους αγγίζει το 54% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης, το ύψος τους φτάνει το 44% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης. Αρχικά παρουσιάζουν μια ανεπαίσθητη ένδειξη τρόπιδας και στη συνέχεια πλαταίνουν σημαντικά προς τα πίσω ξεκινώντας από το έκτο πλευρό.

Κάτω γραμμή

Το στέρνο-κοιλιακό προφίλ παρουσιάζει μια επιμήκη περιοχή στέρνου η οποία προβάλει ως ευθεία γραμμή αρχικά όμως στη συνέχεια συνεχίζει ως ημικύκλιο με χορδή πολύ φαρδιά η οποία ξανά-συναρμολογείται γλυκά στο υπογάστριο το οποίο δεν είναι και πολύ πιεσμένο κατά μέσα.

Ουρά

Λεπταίνει στην άκρη και αν απλωθεί αγγίζει την ωμοπλάτη. Καλύπτεται από σκληρό τρίχωμα με όψη μαλλιού. Όταν ξεκουράζεται της δίνει το σχήμα δρεπανιού, ενώ ξανά απλώνεται όταν βρίσκεται σε θέση προσοχής. Την ώρα του καθήκοντος ή όταν ο σκύλος βρίσκεται σε ένταση μπορεί να τεντωθεί και να φτάσει ως τη ράχη του, όμως ποτέ δεν την κουλουριάζει σε μορφή δαχτυλιδιού.

Άκρα

Γενική παρατήρηση

Μπροστινά άκρα

Κατακόρυφα τόσο σε πλάγια όσο και σε μετωπική θέση. Το ύψος των μπροστινών άκρων ως το γόνατο ίσα που πλησιάζει το 56% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης.

Ώμος

Μακρύς (αγγίζει το 30% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης, λοξός (52°-55°), μυώδης, δυνατός, προσκολλημένος στον θώρακα όμως με πλήρη ελευθερία κινήσεων. Η γωνία ανοίγματος ωμοπλάτης-ώμου φτάνει τις 110°-115°.

Βραχίονας

Μυώδης με ευέλικτη οστέωση, το μήκος του αντιστοιχεί στο 30% του ύψους από το σημείο της ωμοπλάτης. Η οριζόντια κλίση του κυμαίνεται μεταξύ 58°-60°.

Πήχης

Σε τέλεια κάθετη θέση, με οβάλ τομή και με συμπαγή οστέωση. Το μήκος του αντιστοιχεί στο 36% του ύψους από το σημείο της ωμοπλάτης.

Γόνατα

Μακριά, καλά συνδεδεμένα αλλά όχι κλειδωμένα, καλυμμένα με τραχύ δέρμα και προεξέχουν. Πρέπει να βρίσκονται, όπως και οι ώμοι, σε επίπεδο αυστηρά παράλληλο με το οβελιαίο επίπεδο του κορμού. Η άκρη του γονάτου (ωλεκρανική επίφυση) βρίσκεται σε κατακόρυφη θέση χαμηλότερα από τη γωνία της ωμοπλάτης με το έδαφος.

Καρπός

Αν τον κοιτάξουμε από μπροστά ακολουθεί την κάθετη γραμμή του πήχη. Είναι παχύς και κινούμενος. Το πισοειδές οστό έχει έντονη προβολή.

Μετακάρπιο

Μικρότερων διαστάσεων από τον πήχη, είναι ελαστικό, με λιγοστό υποδόριο κυτταρικό ιστό. Αν το κοιτάξουμε από μπροστά η κατεύθυνση που ακολουθεί πρέπει να είναι στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από τον πήχη. Από το πλάι σχηματίζει γωνία με το έδαφος 75°-80°.

Πατούσα

Μπροστινές πατούσες στρογγυλεμένες, συμπαγείς και με τοξοειδή και μαζεμένα δάχτυλα. Δυνατά και κυρτά νύχια. Σκούρος χρωματισμός τόσο στα μαξιλαράκια του πέλματος όσο και σε εκείνα των δαχτύλων. Μεσοδακτύλια μεμβράνη πολύ ανεπτυγμένη.

Πίσω άκρα

Μηρός

Το μήκος του αγγίζει το 35% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης, με εμφανείς διαχωρισμένους μύες, παρουσιάζει μια ελαφριά πίσω καμπυλότητα. Ο μηριαίος άξονας, αρκετά λοξός από πάνω προς τα κάτω και από πίσω προς τα εμπρός, έχει μια οριζόντια κλίση 80°. Η ισχίο-μηριαία γωνία είναι συνεπώς περίπου 105°-110°. Η κάθετη επιφάνεια που διέρχεται από τον μηρό είναι παράλληλη σε σχέση με τη μεσαία επιφάνεια του σώματος.

Γάμπα

Με μήκος λίγο μεγαλύτερο από αυτό του μηρού (περίπου 36% του ύψους έως το σημείο της ωμοπλάτης), με καλή οστέωση και καλούς μύες, παρουσιάζει εμφανή αυλάκωση. Η οριζόντια κλίση κυμαίνεται μεταξύ 50°-55° με γωνία περίπου 130°-135° μεταξύ μηρού-επιγονατίδας.

Αστράγαλος

Φαρδύς, παχύς, με εμφανή οστέινη προεξοχή, παράλληλος προς την ενδιάμεση επιφάνεια του σώματος. Η κνήμο-μεταταρσική γωνία είναι περίπου 140°.

Μετατάρσιο

Δυνατό, κυλινδρικό, πάντα σε κάθετη γραμμή με το έδαφος.

Πατούσα

Πίσω πατούσα ελαφρώς πιο οβάλ από τη μπροστινή και με φάλαγγες λίγο λιγότερο τοξοειδείς.

Βάδισμα

Κανονικό βήμα. Βηματισμός σίγουρος και χαρούμενος. Αίσθηση καλπασμού.

Δέρμα

Καλά προσκολλημένο στο σώμα σε κάθε του σημείο, λεπτό, με ελάχιστο υποδόριο κυτταρικό ιστό. Δεν πρέπει να ζαρώνει. Ο χρωματισμός υμένων και χιτώνων ποικίλλει μεταξύ του ανοιχτού καφέ και του σκούρου ή πολύ σκούρου καφέ χρώματος, το ίδιο και στα μαξιλαράκια τόσο του πέλματος όσο και των δαχτύλων και του καρπού.

Μανδύας τριχώματος

Εξωτερικός μανδύας τριχώματος με μάλλινη όψη και υφή, κάπως τραχύς στην επιφάνεια, πολύ πυκνός, έντονα κατσαρός με μπούκλες σαν δαχτυλίδια, με εμφανή εσωτερικό μανδύα τριχώματος. Εάν λαμβάνεται η σωστή φροντίδα δεν δημιουργούνται συχνά κόμποι ή μπερδέματα. Οι μπούκλες απλώνονται ομοιόμορφα σε όλο το σώμα εκτός από το κεφάλι, όπου έχουν την τάση να είναι πιο χαλαρές. Πλούσιο μουστάκι, γενειάδα και φρύδια. Ακόμη και τα μάγουλα είναι καλυμμένα με πυκνό τρίχωμα. Ο εξωτερικός μανδύας τριχώματος και κυρίως ο εσωτερικός (υπομανδύας) του είναι αδιάβροχος. Επειδή το τρίχωμα αν δεν κουρευτεί, έχει την τάση να κατσαδιάζει, είναι απαραίτητο ένα πολύ κοντό κούρεμα (1,3 mm στη φορά της τρίχας) τουλάχιστον 2 φορές το καλοκαίρι.

Χρώμα

Μονόχρωμο υπόλευκο, μπεζ-εκρού, λευκό με καφέ ή ώχρα στάμπες, σταχτί καφέ, μονόχρωμο καφέ (σε διάφορες αποχρώσεις), μονόχρωμο ώχρα. Σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζεται καφέ προσωπίδα ή μαύρο κεφάλι.

Ύψος ως το σημείο της ωμοπλάτης:

Αρσενικά: από 43 έως 48 εκ. (ιδανικό 46 εκ.)
Θηλυκά: από 41 έως 46 εκ. (ιδανικό 43 εκ.)
Αποδεκτό 1 εκ περισσότερο ή λιγότερο

Βάρος

Αρσενικά: από 13 έως 16 κιλά.
Θηλυκά: από 11 έως 14 κιλά.

Ελαττώματα

Κάθε απόκλιση από τα χαρακτηριστικά που παρουσιάστηκαν κατά την περιγραφή των επιμέρους περιοχών αποτελεί ελάττωμα σύμφωνα με το οποίο, κάθε εκτροφέας θα πρέπει να περιορίσει την αναπαραγωγή του, ανάλογα με την ένταση και το βαθμό διάδοσής του.

Ελαττώματα απαγορευτικά για αναπαραγωγή

Σύγκλιση των κρανιο-μετωπικών αξόνων, κοίλος ρινικός σωλήνας, έντονος προγναθισμός και άσχημος μερικός αποχρωματισμός (στάμπες), αμφίπλευρος στραβισμός, όχι κατσαρό τρίχωμα ή πάρα πολύ κοντό σχεδόν ξυρισμένο, μαύρο τρίχωμα ή με μαύρες σταμπές, ύπαρξη σπιρουνιών, ακρωτηριασμένη ουρά, ύψος έως το σημείο της ωμοπλάτης μεγαλύτερο ή μικρότερο των ορίων που περιγράφηκαν στα παραπάνω πρότυπα.

Ελαττώματα απαγορευτικά για συμμετοχή σε εκθέσεις

Οπισθογναθισμός, μοναρχιδισμός, κρυψορχία, ολικός αποχρωματισμός, γλαύκωμα.